αδικοπραγής

ἀδικοπραγής, -ές (Μ)

αυτός που κάνει κάτι άδικα, που κάνει αδικία.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀδικο-* + -πραγής < πέπραγα, πράττω.

ΠΑΡ. νεοελλ. αδικοπραγία].